آلفا

چقدر خوبه آدم تجربه شکست داشته باشه و بعد از تلاش فراوان طعم پیروزی رو بچشه.

در قسمت قبل گفتم چه بر سرم اومدوبعد از اون اتفاقات تصمیم گرفتم با یه برنامه منظم، بدن نا آماده رو به حالت قبل برگردونم.دقیقا 2 سال طول کشید تا بدنم با برنامه توأم بدنسازی و دو ،تقریبا به حالت قبل برگشت.بعد از گذروندن برنامه 1 ساله بدنسازی ، که تحت شرایط سخت انجام میدادم. (شرایط سخت از این بابت که مصادف با خدمت وظیفه  سربازی من بود و در حین خدمت وقت کافی برای اینکار نداشتم، و بقیه که شرایط منو داشتند هیچکدوم حاضر به همراهی من نمیشدند با وجود این با همین وقت کم هم من 1 سال در اون شهر بدنسازیم رو برای 1 بار هم قطع نکردم)

 1 سال هم برنامه دو داشتم و تقریبا خیلی سنگین تر از بدنساری بود و تا جایی جلو رفتم که تقریبا روزی 8 کیلومتر میدویدم.(باید بگم اوایل فقط روزی 1 کیلومترمبتونستم بدوم)اواخر این برنامه ، فوتبال هم بازی میکردم و کم کم  روال صعودیم ادامه پیدا کرد و تا جایی جلو رفتم که همون جای سابق رو پیدا کردم و حتی حس میکنم از اون موقع هم بهتر شدم و به راحتی تا مرز خسته شدن حریف میدوم و در آخر بازی تنها کسی که هنوز قبراق و سرحال منم.باید بگم از اواسط برنامه هام بود که تقریبا خیلی از اونهایی که منو مسخره میکردند حالا با برنامه من تمرین میکردند و این خیلی لذتبخش بود.

و اینگونه بود که پشت به زین شدم.

 :)